Benefis 25-lecia pracy twórczej Wacława Kochanowicza - twórcy realistycznego „malarstwa pogodnego piękna” połączony z 78 urodzinami

- Tworzenie daje mi spokój i ukojenie, pozwala zapomnieć o szarej rzeczywistości, przenosi w czasy bliskie ludziom mojego pokolenia a przede wszystkim - mojemu sercu. Kocham malarstwo i dzięki tej miłości spełniam się artystycznie - tak mówi o swojej pasji tworzenia piękna sam artysta, który na pełen etat zaangażował się w tworzenie obrazów dokładnie przed 25 laty.

Wcześniej, mimo że zdradzał wyjątkowy talent malarski i miłość do sztuki a naukę rozpoczął w słynnym jarosławskim liceum plastycznym, zdobył gruntowne wykształcenie … techniczne i został przedsiębiorcą. Z tego okresu pochodzi wiele - czasem opowiadanych przez Pana Wacława - historii: o jego pracy i spotykanych na życiowej drodze zwyczajnych i wybitnych ludziach.

- Przez kilkadziesiąt lat rysunek, malarstwo albo projektowanie mody było niespełnioną miłością mojego ojca, której oddawał się z prawdziwą pasją tylko od czasu do czasu. Gdy dorosłam i zdałam sobie sprawę, jak wielka jest jego tęsknota za sztuką, poprosiłam aby najszybciej jak to możliwe przeszedł na emeryturę i naprawdę zajął się malarstwem - przypomina Alicja Kochanowicz-Grabuś, córka i menedżer Artysty. - To wyjątkowy przywilej i unikalne doświadczenie: mieć szansę kochać rodziców pomagając w realizacji ich miłości do sztuki - dodaje.

O warsztatowej maestrii jubilata świadczyły eksponowane w czasie uroczystości obrazy, między innymi: „Kolędnicy”, „Żródliska Jasiołki”, „Pamiętny Jesion”, „Jesień na Borowcu”, „Kobieta z Chrustem”.

• - Wacław Kochanowicz może poważyć się na poruszanie, niejednoznacznych, głębokich ale i ledwie wyczuwalnych strun emocji, dzięki pełnej kontroli procesu twórczego i odwadze sięgania po warsztat tak żmudny, i tak wymagający, że potrzeba prawdziwej determinacji, aby dzieło zacząć i skończyć a nie tylko zacząć i pozostawić.
• - Namalowane często w taki sposób, jak gdyby w obecnej technice 3D
• - Obrazy Wacława Kochanowicza powstały i powstają dla rozkoszy patrzenia, dla rozkoszy obcowania. Są jak lekarstwo w dobie zabiegania, depresji i niezrozumienia piękna, które mimo wszystko nas otacza.

To tylko niektóre opinie znawców sztuki i sympatyków twórczości malarza realisty z Jarosławia.

- Każdy człowiek w moim wieku musi trochę ponarzekać na zdrowie, ja również ale niezależnie od podziękowań za tę wyjątkową uroczystość – które muszą być na pierwszym miejscu - dla wszystkich zaangażowanych w jej przeprowadzenie i za wszystkie życzenia, chciałem jasno zadeklarować, że gdy tylko dokończę niewielki remont domu, zaraz po Świętach zabieram się - z nową energią - za malowanie - skomentował wydarzenie sam jubilat.

Artysta niezmiennie podkreśla, że „nie godzi się na przemijanie. Również w wymiarze kulturowym - że w pośpiechu nowa kultura lub jej brak zastępuje starą, sprawdzoną.

- Nie pamiętam dokładnie ile obrazów namalowałem na aukcje charytatywne – jest to dla mnie specjalna motywacja aby pomagać chorym dzieciom. Po prostu pomagać ładnym obrazkiem i obraz taki musi być dobry – wtedy jest szansa, że drożej się sprzeda i pomoc będzie większa.

Było ich około trzydziestu, między innymi dla Podkarpackiego Hospicjum dla dzieci, na Samorządowe Bale Charytatywne i dla Stowarzyszenia „Pod Skrzydłem Anioła” a sam Pan Wacław otrzymał honorowy tytuł Anioła na medal w 2023 r.

Skromna uroczystość zgromadziła w rzeszowskim hotelu Falcon – siedzibie Stowarzyszenia „Pod Skrzydłem Anioła” kilkunastu innych Aniołów oraz wielu zaproszonych gości. Między innymi aktorka teatru im. Wandy Siemaszkowej – Mariola Łabno–Flaumenhaft zaprezentowała wyjątkową interpretację Hanki Ordonówny „Uliczka w Barcelonie” a przedstawicielka młodego pokolenia wokalistka Sabina Kułak – uczestniczka 14 edycji The Voice Of Poland zaśpiewała kilka znanych, klasycznych przebojów polskiej muzyki rozrywkowej. Odbyła się również prezentacja krótkiego filmu przedstawiającego różne ujęcia życiowej, malarskiej pasji benefisanta. Życzenia urodzinowe przekazali Panu Wacławowi między innymi znani artyści: Beata Zarembianka, Alicja Majewska i Tomasz Szczepanik.

Alicja Kochanowicz-Grabuś: - Pomysł zorganizowania benefisu przedstawiła mi Małgorzata Dymek, szefowa hotelu Falcon oraz prezes Stowarzyszenia „Pod Skrzydłem Anioła”, na którego aukcje charytatywne mój tato wielokrotnie ofiarował swoje obrazy. Wiem jak skromnie mój ojciec żyje i ile wysiłku wkłada w namalowanie jednego, nawet niewielkiego obrazu, żeby go potem oddać na licytację dla chorego dziecka. Więc pomyślałam, że zasługuje na porządnie zorganizowany jubileusz ale było dla mnie jasne, że z racji swojej skromności i hardości – nie zgodzi się na benefis. Dlatego musiałam zdecydować, że to będzie niespodzianka, którą on jakoś będzie musiał przeżyć ale pozostanie dla niego wyrazem uznania i trwałą pamiątką.

Wacław Kochanowicz urodził się w 1945 r. w Pruchniku. Tworzy w formule malarstwa sztalugowego - olej na płótnie. Inspiruje go przyroda, krajobraz oraz natura. Swoje emocje przenosi na blejtram, a jego obrazy emanują niespotykanym realizmem i pogodnym, naturalnym pięknem Prace Wacława Kochanowicza, oferowane niemal wyłącznie, jako najważniejsze dzieła, na aukcjach charytatywnych, osiągają tam najwyższe ceny. W swoim dorobku ma około 200 obrazów. Pejzaże, sceny rodzajowe, konie, martwa natura - znajdują się w zbiorach prywatnych w Polsce, Francji, Kanadzie, Chorwacji oraz Stanach Zjednoczonych.

Tematy do swojej twórczości czerpie z lat dzieciństwa, ze wspomnień małego chłopca.

Potrafi malować wszystko, a jego obrazy opowiadają o przemijającym, ale szczęśliwym świecie. Dzięki wyjątkowej wrażliwości przywraca życie kwiatom, koniom, ludziom a nawet przydrożnym kapliczkom i zapomnianym krajobrazom. Od dwudziestu pięciu lat, z fotograficzną dokładnością, za pomocą pędzla i olejnych farb, próbuje zatrzymać czas.